Lubimy ten moment gdy rzeczy zaczynają się dziać, toczyć się i nabierać rozpędu. Puste kartki zapełnią się literami, litery ułożą się w piękne słowa, a słowa nadadzą sens działaniu. W naszej literackiej podróży dotarliśmy do Bułgarii skąd z radością anonsujemy nowego autora. Wkrótce przed Państwem Emil Andreev i jego „Łomskie opowieści”. Cieszymy się!

Więcej szczegółów już wkrótce. Tymczasem prezentujemy okładkę przygotowywanego przez nas zbioru opowiadań.

„Każdy z nas, nawet jeśli nie pozostało mu nic innego, posiada przynajmniej swoją wieczną wioskę. Nie, nie tę, w której się urodził albo mieszka, lecz wieś własnych wspomnień i snów. Mieszkają tam zazwyczaj najróżniejsze obrazy i cienie, prześcigają się namiętności i pragnienia, zwierzęta i ludzie, roznoszą się melodie, a nawet zapachy. Czasem pojawiają się przypadkowe słowa, dzwonią nieznane znaki i dzwony, kłębią się takie energie, że człowiek długo nie może oprzytomnieć na jawie. A jeśli nie zdoła się powstrzymać – lub raczej będzie wolał swoją wieczną wioskę niż tę, w której się urodził albo mieszka – wtedy zmienia się w jawnie śniącego i podświadomie kieruje się w stronę nieba. Te opowiadania opisują właśnie takich ludzi. Nie wiem, jak nazywa się ich wieczna wieś, ale miastem, w którym ich spotkałem, był Łom, znikający obecnie nad rzeką o tej samej nazwie i mitycznym Dunajem.”

Emil Andreev

Emil Andreev to współczesny bułgarski pisarz, dramaturg i scenarzysta. Urodzony 1 września 1956 w Łomie, w Bułgarii. Absolwent filologii angielskiej na Uniwersytecie Wielkotyrnowskim im. Świętych Cyryla i Metodego.  Mieszka we wsi Poibrene w okolicy Sofii, jest to też jego ulubione miejsce pracy. Tam wyłącza telefon, daje się ponieść wyobraźni i poszukuje inspiracji.  Mówi, że Łom, jego rodzinna miejscowość, wciąż jest miejscem, z którego czerpie inspiracje, a ulubiony okres, w którym umiejscawia swoich bohaterów to ich dzieciństwo.  W swoich dziełach odnosi się do tego co mityczne i tajemnicze, a jest zarazem częścią codziennego życia. Mocną stroną literatury są dla Andreeva opowiadania, szczególnie, że w Łomie ustne przekazywanie tradycji jest wciąż żywe. Lubi posiedzieć z przyjaciółmi w Poibrene, posłuchać ich opowieści, a następnie  konstruować w swojej głowie szkielety kolejnych opowiadań. Jak sam mawia „książka jest jak taniec słów, wabi duszę do tańca”. Żartobliwie mówi o sobie „gwiazdor”, ponieważ jest już uznanym pisarzem nie tylko w Bułgarii, oto nadszedł czas aby poznali go również polscy czytelnicy.